The City (100 day's on the road)

Kel en ik zijn alweer twee weken onderweg!
Na een interessante jeep rit van Darjeeling naar Siliguri en een ritje in een gemotoriseerde tuktuk naar het vliegveld, nam ik een binnenlandsevlucht van Bagdogra naar Kolkata. Daar heb ik een nachtje geslapen in een goor hotel vlakbij het vliegveld om de volgende ochtend Kel op te halen.
Die liet even op zich wachten. Ik heb heel wat mensen zien komen en gaan voor zij mij verblijde met haar aanwezigheid. Het bleek nogal een gedoe met verschilkende visumbalie's.

Maar daar was ze eindelijk! Na een kort emotioneel ontvangst zijn we eerst even thee gaan drinken om daarna naar ons hotel te vertrekken. De taxirit was al een ervaring opzich, het verkeer is idoot en chaotisch en vooral heel luidruchtig. De stad ziet er arm en een beetje vergaan uit maar ze is levediger dan alle andere steden tot nu toe. Het leven speelt zich af op straat, overal kleine stalletje met beroepen van tandarts tot ijzersmeden. Daarnaast is het een streetfood walhalla waar wij lang niet genoeg van hebben geproefd.
De eerste keer de straat op was stiekem best spannend in het "echte" India, na al de horror verhalen die je toegespeeld krijgt. Maar het is als het ijskoude bad in het zwembad, gewoon gaan en het went snel. En dan kan je echt zien en genieten van wat er allemaal om je heen gebeurt.

We hebben natuurlijk ook wat culturele uitstapjes gemaakt zoals het Indian museum en Rama Krishna tempel met het bijbehorende museum. Maar de straten van Kolkata waren memorabel en zal ik nooit vergeten.

Na Kolkata op naar één van de meest heilige steden in India, Varanasi.
Hier hebben we een aantal tempels bezocht en kennisgemaakt met de hindoeïstische rituelen. We zijn ook met een bootje de Ganges op geweest waar we de zon hebben zagen opkomen. Dit was prachtig en heel rustig.
De volgende dag hebben we door het oude centrum gelopen en de crematie Ghat bezocht. Dit was een stuk minder luguber dan verwacht. De overledenen waren mooi ingepakt en werden eerst in de Ganges gedoopt. Daarna werden zij gecremeerd op de door de familie aangesschafte brandstapel (sandelhout is het duurst). Bij de lichamen die al een tijdje branden zag je wel voeten en gezichten maar het blijft een ritueel wat over de hele wereld gebeurt, het hoort erbij en was daarom ook niet gek om te zien.
Onze tijd in Varanasi zat er alweer op en het was tijd voor onze volgende bestemming, Lucknow de hoofdstad van Uttar Pradesh. Hier sliepen we in een homestay van een (schijnbaar) rijke Indiaase familie, zij zijn eigenaar van de Una hotelketen. We hebben eerst the Residency bezocht. Een park met ruïnes van mooie gebouwen, een kerk en een moskee wat eerst eigendom was van de britten. Hier is de onafhankelijkheids oorlog begonnen en werd de eerste stap gezet naar een India zonder Britse overheersing.
De volgende dag wilde we naar Bara Imambara maar tot onze verbazing was het gesloten. Omdat dit het geen was waar we voor naar Lucknow waren gekomen, waren we toch wel erg teleurgesteld. De buitenkant zag er namelijk al heel mooi uit. Maar helaas de volgende dag met de trein naar Agra om natuurlijk een van 's werelds mooiste bouwerken te zien, de Taj Mahal!

En mooi dat het was! Helaas wat mistig maar daar heb je voor de details geen last van en die zijn prachtig. We waren er met zonsopgang wat door de mist mooie foto's opleverde en het beste was, er waren nog niet veel mensen. Al met al was het heel bijzonder om dit meesterwerk in het echt te zien.
Verder hebben we in Agra nog het Agra fort, Itmiad-du-Daulah en Mehtab bagh bezocht. Die laatste gaf nog een spectaculair zicht op de Taj Mahal. Hierdoor konden wij zien dat wij heel blij waren dat we in de ochtend waren gegaan, het was druk!!
De derde dag in Agra zijn we naar Fatehpur Sikri geweest, dit was de hoofdstad van het Mughal imperium tussen 1571 en 1585. Eerst een groot complex met een moskee (Jama Masjid) waar we continu door verkopers omringt werden van 6 tot 60 jaar. Daar hadden we het dan ook snel gezien. Daarna naar het paleis van keizer Akbar. Het zandstenen paleis was nog heel goed bewaard gebleven. Ik had een boekje met wat uitleg en als je er zo rond liep kon je heel goed een voorstelling maken hoe het er toen uit had gezien. Voor dit bezoek moest entree betaald worden, dus geen verkopers, we hadden alle rust.
Tijdens de lunch werden we getrakteerd met een intocht. Veel inwoners van deze omgeving zijn Moslim, de geboorte van Mohammed werd dus uitbundig gevierd. 's Avonds zijn we gaan dineren bij a Pinch of Spice, het was tenslotte Kerstavond.

De volgende morgen met de trein mee, wij stonden heel braaf om 10 uur op het station, de trein zou om 10.30u vertrekken. Affein 6,5 later, om 17.00u vertrokken we dan echt. Om 21.30u waren we in Sawai Madhopur, waar we eigenlijk om 14.45u zouden aankomen. Maar ach....that's India!

We zijn dus alweer  op het volgende adres, valkbij Ranthambore national park. We waren na al de steden wel even toe aan wat natuur. Vanmiddag hebben we een sunset safari gemaakt door het park. Omdat het vakantie is, en dus heel druk, moesten we in een canter (20 pers wagen). Maar geluk stond aan onze kant, we werden als eerste opgehaald dus we konden de beste plek uitkiezen, het was heerlijk weer dus het was genieten met het open dak. In het park hebben we veel herten gezien, veel variatie, van de echte Bambi's tot een soort rendieren. Er liepen veel pauwen rond en natuurlijk aapjes. Maar ons geluk volgde ons tot in het park want ja....wij hebben een tijger gezien! Tijdens de eerste rit! Dat was een heel mooi kerstcadeautje!