East to the west
Door: Kim
Blijf op de hoogte en volg Kimberly
30 November 2015 | Nepal, Kathmandu
(Sorry, toch weer een lang verhaal)
Het zit er alweer op! De trek waarvoor ik naar Nepal ben gekomen. Ik ben 16 november vertrokken richting het Rara Lake, het grootste meer in Nepal omgeven door mooie natuur en een prachtige bergketen.
Ik had ervoor gekozen om met de bus van Kathmandu naar Surkhet te reizen om daar nog een bus te nemen naar Jumla in plaats van dit geheel te vliegen. En dat was een goede keuze.
De busrit alleen was al een hele ervaring. We zaten in de lokale bussen met geiten op het dak en kippen onder de stoel. De eerste rit bleek een nachtbus die totaal geen vering had, op de Nepalese wegen is dat geen overbodige luxe. Ik had al een bult op mijn hoofd, beurse knieen en stuitje en ik was nog niet eens op plaats van bestemming. Rond 21u (Nepalees etenstijd) stopte de bus en gingen we met zijn alle Dal bhat eten. Wat trouwens erg lekker is.
De volgende bus was niet veel beter. Deze reed op nog slechtere wegen die door modderstromen beschadigd waren en vlak langs de afgrond liepen. Kortom, maar goed dat moeders (en ik zelf) de weg niet kende voor ik vertrok.
Door de slechte wegen kregen we om de beurt in totaal 3 lekkebanden. Deze werden alle netjes gerepareerd maar dat zorgde ervoor dat we niet voor het donker in Jumla zouden aankomen. Gelukkig vond de chauffeur ook dat het niet veilig was om in het donker te rijden dus overnachtte we in een homestay/guesthouse langs de weg.
Omdat er weinig toeristen naar het westen gaan en als ze gaan, niet met de bus gaan, was ik de enige buitenlander en dat valt natuurlijk op.
Na 3 lange dagen kwamen we dan toch echt aan in Jumla vanaf hier begon mijn trek.
De volgende dag begonnen we met een stevige klim. Helaas was ik niet helemaal fit dus kostte het mij meer moeite dan nodig. Ondanks dat kon ik wel genieten van het spectaculaire uitzicht! Die nacht sliepen we in Khali, in een homestay dat tevens de lokale bar was. We hoorde de volgende dag, dat er 48 flessen Raksi (lokale specialiteit) doorheen waren gegaan met misschien 8 mensen, de flessen zijn niet heel groot maar 48 is wel heel veel!
Die dag ging het aardig goed en eindigde we in Bhulbhule. Daar sliepen we in een fijne homestay met lieve mensen en lekker eten.
De derde dag ging helaas helemaal niet. Na een uur vechten tegen mezelf gingen we toch terug naar Bhulbhule, tegen al mijn principes moest ik echt opgeven. De rest van die dag heb ik vooral slapend doorgebracht. De vrouw van het guesthouse was zoo lief dat ze de volgende dag een jeep had geregeld voor het grootste stuk naar Rara. Die dag hoefde ik dus maar 3 uur te lopen en dat ging aardig. En waar ik mee beloond werd maakte het allemaal meer dan waard....
Het meer is 5 km breed en een oase van rust, heerlijk!
Toen we bij het enige hotel aankwamen aan het Rara lake vielen we met onze neus in de boter. De regerende communistische partij met partijleider (niet de minister president) bracht ook een bezoek aan Rara en sliep in hetzelfde hotel. Ik moest er direct bij komen zitten, kreeg het rode poeder op mijn hoofd en een bosje dennentakjes in mijn handen. Voor ik het door had stond ik op alle telefoons en camera's in de buurt. Bij deze neem ik dan ook direct afstand van alle beweringen die eventueel hieruit voortkomen, dat ik deze communistische partij steun ;-).
De hele volgende dag bij Rara doorgebracht, we hebben het meer rondgelopen en genoten van zonsopgang en ondergang bij het meer en op de bergen.
De tocht van drie dagen terug wilde ik persee op eigen kracht doen en dat is gelukt. De eerste dag was zwaar maar spectaculair mooi! We beklommen één van de bergen bij Rara en liepen een stuk over de bergkam om vervolgens weer te dalen. De andere dagen terug waren hetzelfde als de heenreis maar ik kon er meer van genieten.
Dag drie was een korte dag en bracht ons weer terug in Jumla waar ik zowaar een warme douche kon nemen! Dat was voor het eerst in twee weken, genieten dus! En het was nodig. Ik was heeeel erg vies, Nepal is erg stoffig!
Onderweg heb ik geslapen in homestay's, oftewel bij de mensen thuis die een kamer hebben voor mensen die een tocht maken, niet voor toeristen maar voor locals. Wat ik nu een keer voor mijn plezier doe, doen veel bewoners in deze afgelegen gebieden veel vaker en veel zwaarder bepakt, of om te overwinteren in de "stad" of om de (voedsel) voorraad aan te vullen in de afgelegen dorpjes. Op de weg terug kwamen we ook een vrouw van 81 jaar tegen die naar Jumla ging om daar de Boedhistische Lama te horen spreken. 3 dagen moest ze lopen, berg op en berg af.
Omdat de weg tussen Jumla en Surkhet mij toch net wat te avontuurlijk was, besloot ik toch terug te vliegen naar Surkhet en daar de bus te pakken. Waar we op de heenreis twee dagen over deden was nu in 45 min voorbij. De bus terug naar Kathamndu was nu een stuk luxer en beviel dan ook prima! En daar ben ik nu, in Kathmandu.
Hier blijf ik nog een paar daagjes hangen en dan op naar India waar ik eerst een bezoek breng aan Darjeeling en dan voor 5 weken herenigd word met mijn zus, Kelly!!
De foto's komen later....
Het zit er alweer op! De trek waarvoor ik naar Nepal ben gekomen. Ik ben 16 november vertrokken richting het Rara Lake, het grootste meer in Nepal omgeven door mooie natuur en een prachtige bergketen.
Ik had ervoor gekozen om met de bus van Kathmandu naar Surkhet te reizen om daar nog een bus te nemen naar Jumla in plaats van dit geheel te vliegen. En dat was een goede keuze.
De busrit alleen was al een hele ervaring. We zaten in de lokale bussen met geiten op het dak en kippen onder de stoel. De eerste rit bleek een nachtbus die totaal geen vering had, op de Nepalese wegen is dat geen overbodige luxe. Ik had al een bult op mijn hoofd, beurse knieen en stuitje en ik was nog niet eens op plaats van bestemming. Rond 21u (Nepalees etenstijd) stopte de bus en gingen we met zijn alle Dal bhat eten. Wat trouwens erg lekker is.
De volgende bus was niet veel beter. Deze reed op nog slechtere wegen die door modderstromen beschadigd waren en vlak langs de afgrond liepen. Kortom, maar goed dat moeders (en ik zelf) de weg niet kende voor ik vertrok.
Door de slechte wegen kregen we om de beurt in totaal 3 lekkebanden. Deze werden alle netjes gerepareerd maar dat zorgde ervoor dat we niet voor het donker in Jumla zouden aankomen. Gelukkig vond de chauffeur ook dat het niet veilig was om in het donker te rijden dus overnachtte we in een homestay/guesthouse langs de weg.
Omdat er weinig toeristen naar het westen gaan en als ze gaan, niet met de bus gaan, was ik de enige buitenlander en dat valt natuurlijk op.
Na 3 lange dagen kwamen we dan toch echt aan in Jumla vanaf hier begon mijn trek.
De volgende dag begonnen we met een stevige klim. Helaas was ik niet helemaal fit dus kostte het mij meer moeite dan nodig. Ondanks dat kon ik wel genieten van het spectaculaire uitzicht! Die nacht sliepen we in Khali, in een homestay dat tevens de lokale bar was. We hoorde de volgende dag, dat er 48 flessen Raksi (lokale specialiteit) doorheen waren gegaan met misschien 8 mensen, de flessen zijn niet heel groot maar 48 is wel heel veel!
Die dag ging het aardig goed en eindigde we in Bhulbhule. Daar sliepen we in een fijne homestay met lieve mensen en lekker eten.
De derde dag ging helaas helemaal niet. Na een uur vechten tegen mezelf gingen we toch terug naar Bhulbhule, tegen al mijn principes moest ik echt opgeven. De rest van die dag heb ik vooral slapend doorgebracht. De vrouw van het guesthouse was zoo lief dat ze de volgende dag een jeep had geregeld voor het grootste stuk naar Rara. Die dag hoefde ik dus maar 3 uur te lopen en dat ging aardig. En waar ik mee beloond werd maakte het allemaal meer dan waard....
Het meer is 5 km breed en een oase van rust, heerlijk!
Toen we bij het enige hotel aankwamen aan het Rara lake vielen we met onze neus in de boter. De regerende communistische partij met partijleider (niet de minister president) bracht ook een bezoek aan Rara en sliep in hetzelfde hotel. Ik moest er direct bij komen zitten, kreeg het rode poeder op mijn hoofd en een bosje dennentakjes in mijn handen. Voor ik het door had stond ik op alle telefoons en camera's in de buurt. Bij deze neem ik dan ook direct afstand van alle beweringen die eventueel hieruit voortkomen, dat ik deze communistische partij steun ;-).
De hele volgende dag bij Rara doorgebracht, we hebben het meer rondgelopen en genoten van zonsopgang en ondergang bij het meer en op de bergen.
De tocht van drie dagen terug wilde ik persee op eigen kracht doen en dat is gelukt. De eerste dag was zwaar maar spectaculair mooi! We beklommen één van de bergen bij Rara en liepen een stuk over de bergkam om vervolgens weer te dalen. De andere dagen terug waren hetzelfde als de heenreis maar ik kon er meer van genieten.
Dag drie was een korte dag en bracht ons weer terug in Jumla waar ik zowaar een warme douche kon nemen! Dat was voor het eerst in twee weken, genieten dus! En het was nodig. Ik was heeeel erg vies, Nepal is erg stoffig!
Onderweg heb ik geslapen in homestay's, oftewel bij de mensen thuis die een kamer hebben voor mensen die een tocht maken, niet voor toeristen maar voor locals. Wat ik nu een keer voor mijn plezier doe, doen veel bewoners in deze afgelegen gebieden veel vaker en veel zwaarder bepakt, of om te overwinteren in de "stad" of om de (voedsel) voorraad aan te vullen in de afgelegen dorpjes. Op de weg terug kwamen we ook een vrouw van 81 jaar tegen die naar Jumla ging om daar de Boedhistische Lama te horen spreken. 3 dagen moest ze lopen, berg op en berg af.
Omdat de weg tussen Jumla en Surkhet mij toch net wat te avontuurlijk was, besloot ik toch terug te vliegen naar Surkhet en daar de bus te pakken. Waar we op de heenreis twee dagen over deden was nu in 45 min voorbij. De bus terug naar Kathamndu was nu een stuk luxer en beviel dan ook prima! En daar ben ik nu, in Kathmandu.
Hier blijf ik nog een paar daagjes hangen en dan op naar India waar ik eerst een bezoek breng aan Darjeeling en dan voor 5 weken herenigd word met mijn zus, Kelly!!
De foto's komen later....
-
30 November 2015 - 13:26
Henk Van Kerkhof :
Hoi Kim,
Wat een reis en wat een belevenis. Wel een beetje jaloers. Kijk met vele met mij uit naar de foto's -
30 November 2015 - 13:33
Marielle:
Wat een avonturen! Fijn weer wat van je te lezen en alvast heel veel plezier in India en met je zus! xxx -
30 November 2015 - 14:16
Vivian:
Hey Kimmie, wat een verhaal ja, maar superleuk om te lezen wat je allemaal hebt meegemaakt! Op naar India en je zus! Heel veel plezier en lekker genieten van alles! Dikke knuffel! -
30 November 2015 - 15:26
Stijn:
Tof verhaal weer Kim, blijft toch apart om dit allemaal vanaf mn bureau in het vertrouwde nederland te lezen. Mooie reis! -
30 November 2015 - 16:34
Richard:
Awhh wow supervet!! Wat een avonturen :)
Liefs van Mickey en mij -
30 November 2015 - 19:12
Jan Van Steenbergen:
Hoi. Kimmy. Fijn te zien dat alles nog goed met je is en dat je veel dingen kan zien en meemaken. Jammer dat het even wat minder ging. Kijk uit wat je eet en drinkt. Veel plezier straks in India samewn met je zus en daarna volgens mij met je vriendin. Geniet zoveel als je kunt. Blijf voorzichtig. En je weet wat ik je gezegd heb. De tijd gaat snel he? al weer bijna december. Maar alles wat je nu meemaakt kunnen ze niet meer afnemen. Dit blijft voor altijd in je gedachten.
Knuffel van je naamgenoot en surrogaat broer.
-
30 November 2015 - 20:37
Frum:
Bikkel! Gaaf dat je zo geniet, wij genieten met je mee! xx -
30 November 2015 - 21:29
Caroline:
Hoi lieve Kim,
Geweldig leuk om te lezen al jouw belevenisen daar. Mooi dat je dromen daar enerzijds werkelijkheid worden en dat je anderzijds je grenzen ervaart. Ik geniet van je verhaal en hoop dat het vervolg je weer veel zal brengen.. Take care liefs van Caroline xxx -
01 December 2015 - 17:24
Marije:
Wat een mooie ervaring weer schattie! x Eric Marije en Fem -
05 December 2015 - 14:54
Marco Van Der Haar:
Hoi Kimberly,
Wat een prachtig en avontuurlijk verhaal weer! Weer een hele berg ervaring voor in je rugzak van het leven....
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
